Met regelmaat plaatsen we gastblogs en ervaringsverhalen van mensen die lijden of hebben geleden aan een eetstoornis. Dit is voor veel van jullie een bron van herkenning, erkenning en motivatie. Het zijn vaak verhalen waarin ook de hulpverlening een grote rol speelt. Hoe is het eigenlijk om aan de kant van de hulpverlening te staan? Om dag in dag uit als eetstoornis professional te werken? Hun kant van het verhaal is te lezen in de interview serie Zielzorgers op Proud2Bme. Vandaag de beurt aan ervaringswerker Nina Loefs.

Nina Loefs is ervaringswerker bij PsyQ Den Haag en PsyQ Rotterdam. Van haar 14e tot haar 23e leed zij aan anorexia en boulimia. Hiervoor heeft zij meerdere behandelingen gevolgd, maar niet alles sloeg aan. Het zoeken naar een juiste behandeling kan soms best lastig zijn. Niet alleen merkte ze dat sommige dingen niet bij haar paste, ze vond het ook moeilijk om er echt voor open te staan. Uiteindelijk heeft ze wel iets gevonden wat haar heeft geholpen. Met een goede motivatie en de juist hulp heeft ze kunnen herstellen van haar eetstoornis. Nu zet ze die ervaring in om anderen te helpen met hun herstel.

Aanvankelijk had ze niet verwacht ooit als ervaringswerker aan de slag te gaan. Ze was helemaal klaar met alles wat met eetstoornissen te maken had. Toch kwam ze na haar zoektocht over emoties, grenzen aangeven en zelfontwikkeling in aanraking met Stichting JIJ. Stichting JIJ werkt met ervaringswerkers. Nina zag hoe mooi en waardevol het eigenlijk is om iets vervelends om te zetten in een kracht. 

Het meest belangrijk bij eetstoornisherstel?

Als we het hebben over de relatie tussen de hulpverlening en de client is het samenwerken de meest belangrijke factor. Het moet echt van twee kanten komen. Je kan niet naar de hulpverlening stappen en zeggen: "Los maar op." Je moet het zelf doen, maar je hoeft het niet alleen te doen. Binnen die samenwerking komen onderwerpen als hoop, geloof, commitment, veiligheid, vertrouwen en het aangeven van grenzen aan bod. Het waarmaken van deze onderwerpen geldt voor beide partijen. Je doet het echt samen.

Meest belangrijke levensles?

Ik ben echt van het groeien en bloeien en hou van metaforen met betrekking tot bloemen. Wat begint als een zaadje kan uiteindelijk gaan bloeien. Om dat voor elkaar te krijgen heb je de juiste voeding en weersomstandigheden nodig. Daar kan je zelf voor zorgen. Uiteindelijk kan een bloem weer nieuwe zaadjes maken die weer opnieuw kunnen groeien. Die groei gaat echter langzaam en een deel ervan vindt zelfs plaats onder de grond. Hierdoor kan je het niet altijd direct waarnemen terwijl er zeker wat in beweging is.

Zo is het denk ik ook met eetstoornisherstel. Het eetpatroon herstellen is iets wat direct zichtbaar is, maar de groei binnen onderliggende problemen is veel lastiger om te zien. Dit betekent echter niet dat er niks gebeurt. Het is een kwestie van zaadjes planten wat je pas later terug gaat zien. Zo is het denk ik met veel dingen in het leven. Als je het op die manier bekijkt kan je daar een hoop kracht uithalen.

Wat is lastig aan het werk als ervaringswerker? 

Dat ik me soms wel machteloos voel. Al weet ik niet of machteloos het goede woord is. Wat ik bedoel te zeggen is dat ik weet waar cliënten zitten en dat ik weet hoe het is om daar te zijn. Ik weet dat ik heel veel kan willen, maar dat zij het ook zelf moeten doen. Je kan niemand dwingen. Dat kan heel lastig zijn met een eetstoornis. Dat heb ik zelf ook meegemaakt met mijn eigen proces. Wel willen, maar niet durven. 

Ik kan mijn hand uitreiken, maar het is ook aan de ander om die hand vast te pakken. Bij sommige mensen is de eetstoornis zo sterk dat je ze bijna niet te pakken krijgt en dat vind ik heel lastig. Aan de andere kant zijn ze natuurlijk niet voor niks op hulp afgestapt. Vragen als 'hoe kan je iemand bereiken' en 'hoe bied je die veiligheid' speelt hierin een grote rol. Het beantwoorden van die vragen is mijn rol als ervaringswerker.

Wanneer je zelf ook een eetstoornis hebt gehad is het toch makkelijker om naast iemand te staan. Er is een minder grote afstand en dat kan voor die veiligheid zorgen. Het kan helpen om over die drempel heen te gaan, maar als dat niet werkt vind ik dat wel moeilijk. Ik wil mensen ook de ruimte geven om zelf keuzes te maken. Nogmaals, niemand dwingen, want dat is ook niet wat veiligheid inhoudt. 

Wat is de kracht van een ervaringswerker?

Ik denk dat juist de veelzijdigheid van een behandelteam de grote meerwaarde is. De diëtist zit op het eten, een psychotherapeut op de achterliggende problemen, de PMT-er op gevoel, de psychiater op het psychische ziektebeeld en de ervaringswerker op de ondersteuning, hoop, veiligheid en het vertrouwen. Ook ervaar ik dat je als ervaringswerker wat meer ruimte hebt om een spiegel voor te houden, omdat ik weet hoe het is en de client weet dat ik dat weet. Aan de andere kant heeft een psycholoog daar net zo goed een rol in. Ik denk dat juist de combinatie zo krachtig is. 

Wat maakt volledig herstel zo ingewikkeld? 

Herstel is ingewikkeld en zwaar. Of je nou op het begin, in het midden of op het einde staat, je moet de angsten die je hebt aangaan, waar je ook staat. Ik weet niet of dat per se voor volledig herstel geldt, het is op elk moment ingewikkeld op steeds een andere manier, maar wel mogelijk.

Indrukwekkend aan jouw werk als ervaringswerker?

Wat ik heel mooi vind is het proces dat mensen doormaken. Wanneer mensen hier binnenkomen zie ik meteen al stukjes van de mens die achter de eetstoornis zit. Het zijn eigenlijk altijd hele mooie en leuke mensen, alleen zien ze dat zelf nog niet. Hoe meer de eetstoornis naar de achtergrond verdwijnt hoe meer de persoon zelf naar voren kan komen. Het mooiste is nog wanneer ze dat ook zelf beginnen te zien. Iemand bloeit helemaal op. Het is bijzonder om deel uit te maken van dat proces. 

Hulpverlener gezocht. We hebben inmiddels verschillende GGZ instanties uitgenodigd mee te werken aan Zielzorgers. We wachten nog op reacties. Is er een hulpverlener waar JIJ benieuwd naar bent voor de serie ZIELZORGERS? Het verhaal achter welke hulpverlener zou jij graag willen lezen? Laat het ons weten en wie weet vind je dit dan binnenkort op Proud2Bme.